آنوقت ها که
برای من
نهایت عشق،
شعر گفتن بود،چقدر دلم میخواست
برایم یک بیت
شعر بگویی ...حالا
سیاه کردن این دفترها،
برای تو،
شعر اگر نمی شود،
فلسفه است.
فلسفه ایی که منطقم را به باد داد...
منطقی که زندگیم را ویران کرد
ویرانه ایی که خانه دلم شد
دلی که .... مُرد... مُرد و باز هم مُرد